بسی رنج
بردم درین سال سی
عجم زنده کردم بدين پارسی
نميرم از اين پس که من زنده ام
که تخم سخن را پراکنده ام
فردوسی
عجم زنده کردم بدين پارسی
نميرم از اين پس که من زنده ام
که تخم سخن را پراکنده ام
فردوسی
-
این چه شوریست که در دور قمر میبینم همه آفاق پر از فتنه و شر میبینم هرکسی روز بهی می طلبد از ایام علت آن است که هر روز بدتر میبینم اب... -
سر و پا نغمه سوز و گداز است سر و پا آتش عشق و نیاز است سر و پا ناله هستم و خاموش است به ظاهر خاموش و باطن به جوش است چون آتشی سر تا به پ...
No comments:
Post a Comment