من خویشاوند نزدیک هر انسانی هستم
که خنجری در آستین پنهان نمی کند، نه
ابرو به هم می کشد، نه لبخندش ِ ترفند ِ
تجاوز به حق و نان و سایبان دیگران است.
من یک لُر , بلوچ , کُرد , فارسم. یک فارسی
زبان تُرک ، یک افریقایی , اروپایی , استرالیایی
امریکایی , آسیای ام، یک سیاهپوست ِ زرد
پوست سرخ پوست ِ سفیدم که نه تنها با خودم
و دیگران کمترین مشکلی ندارم، بل که بدون
حضور دیگران وحشت تنهایی و مرگ را زیر
پوستم احساس می کنم. من انسانی هستم
در جمع انسان های دیگر بر سیاره ی مقدس
زمین ، که بدون دیگران معنایی ندارم.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
آن چيست كه آن را نخورد هرگز زن گر مـرد خورد قوي شود او را تن نرم است و لطيف است ولي در خوردن ...
-
سر و پا نغمه سوز و گداز است سر و پا آتش عشق و نیاز است سر و پا ناله هستم و خاموش است به ظاهر خاموش و باطن به جوش است چون آتشی سر تا به پ...
-
این چه شوریست که در دور قمر میبینم همه آفاق پر از فتنه و شر میبینم هرکسی روز بهی می طلبد از ایام علت آن است که هر روز بدتر میبینم اب...
No comments:
Post a Comment