"سهراب سپهری

با کمی حس نسیم...
با کمی واژه ی خوب...

در هوای خنک استغنا...
زندگی باید کرد...

گاه با یک دل تنگ...

گاه باید رویید...
در کنار چشمه...
در شکاف یک سنگ...
به امید فرداها...

که پر از حادثه تقدیرند...

گاه باید خندید...
با کمی پنجره و نور و صدا...
شاد باید بود...

گر چه غم سنگین است
کفشها را بکَنیم...

دوست در یک قدمی است...
....................................
"سهراب سپهری"...