Thursday, June 30, 2016

شهریار

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی 
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی 

هر کس آزار من زار پسندید ولی 
نپسندید دل زار من آزار کسی 


آخرش محنت جانکاه به چاه اندازد 
هر که چون ماه برافروخت شب تار کسی 

سودش این بس که بهیچش بفروشند چو من 
هر که با قیمت جان بود خریدار کسی 

سود بازار محبت همه آه سرد است 
تا نکوشید پی‌گرمی بازار کسی 

غیر آزار ندیدم چو گرفتارم دید 
کس مبادا چو من زار گرفتار کسی 

تا شدم خوار تو رشگم به عزیزان آید 
بارالها که عزیزی نشود خوار کسی 

آن که خاطر هوس عشق و وفا دارد از او 
به هوس هر دو سه روزیست هوادار کسی 

گر کسی را نفکندیم به سر سایه چو گل 
شکر ایزد که نبودیم به پا خار کسی 

شهریارا سر من زیر پی کاخ ستم 
به که بر سر فتدم سایه‌ی دیوار کسی

شهریار

No comments:

Post a Comment