در وفای عشق تو مشهورخوبانم چوشمع
شب نشین کوی سر بازان ورندانم چوشمع
بی جمال عالم آرای توروزم چون شبست
بی کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع
روزوشب خوابم نمی آید به چشم غم پرست
بس که در بیماری هجرتو گریانم چوشمع
همچو صبحم یک نفس باقیست بی دیدار تو
چهره بنما دلبراتا جان برافشانم چو شمع
درشب هجران مرا پروانۀ وصلی فرست
ورنه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع
سر فرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین
تا منورگردداز دیدارت ایوانم چو شمع
آتش مهر ترا حافظ عجب در سر گرفت
آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع
شب نشین کوی سر بازان ورندانم چوشمع
بی جمال عالم آرای توروزم چون شبست
بی کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع
روزوشب خوابم نمی آید به چشم غم پرست
بس که در بیماری هجرتو گریانم چوشمع
همچو صبحم یک نفس باقیست بی دیدار تو
چهره بنما دلبراتا جان برافشانم چو شمع
درشب هجران مرا پروانۀ وصلی فرست
ورنه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع
سر فرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین
تا منورگردداز دیدارت ایوانم چو شمع
آتش مهر ترا حافظ عجب در سر گرفت
آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع
No comments:
Post a Comment