صد هزاران ز اهل تقلید و نشان
افکندشان نیم وهمی در گمان
که بظن تقلید و استدلالشان
قایمست و جمله پر و بالشان
پای استدلالیان چوبین بود
پای چوبین سخت بی تمکین بود
با عصا کوران اگر ره دیده‌اند
در پناه خلق روشن‌دیده‌اند
این عصا چه بود قیاسات و دلیل
آن عصا که دادشان بینا جلیل
چون عصا شد آلت جنگ و نفیر
آن عصا را خرد بشکن ای ضریر
مثنوی دفتر اول
No comments:
Post a Comment