Wednesday, April 27, 2016

بیدل

ای محمل فرصت دم آشوب وداعست
آهسته‌ که سر در قدم یار بگریم

تاکی چو شرر سر به هوا اشک فشاندن
چون شیشه دمی چند نگونسار بگریم

بر خاک درش منفعلم بازگذارید
کز سعی چنین یک دو عرق‌وار بگریم

شاید قدحی پرکنم از اشک ندامت
می نیست درین میکده بگذار بگریم

.. بیدل

No comments:

Post a Comment