Wednesday, April 27, 2016

مهدی سهیلی

نيمشب همدم من ديده ي گريان منست
ناله ي مرغ شب از حال پريشان منست

خنده ها بر لب من بود و كس آگاه نشد
زين همه درد خموشانه كه بر جان منست

به بهارم نرسيدي به خزانم بنگر
كه به مويم اثر از برف زمستان منست

مهدی سهیلی

No comments:

Post a Comment