مولانا خطاب شمس
دگرباره بشوريدم بدان سانم به جان تو
که هر بندی که بربندی بدرانم به جان تو
من آن ديوانه بندم که ديوان را همی بندم
زبان عشق می دانم سليمانم به جان تو
نخواهم عمر فانی را تويی عمر عزيز من
دگرباره بشوريدم بدان سانم به جان تو
که هر بندی که بربندی بدرانم به جان تو
من آن ديوانه بندم که ديوان را همی بندم
زبان عشق می دانم سليمانم به جان تو
نخواهم عمر فانی را تويی عمر عزيز من
نخواهم جان پرغم را تويی جانم به جان تو
چو تو پنهان شوی از من همه تاريکی و کفرم
چو تو پيدا شوی بر من مسلمانم به جان تو
گر آبی خوردم از کوزه خيال تو در او ديدم
وگر يک دم زدم بی تو پشيمانم به جان تو
اگر بی تو بر افلاکم چو ابر تيره غمناکم
وگر بی تو به گلزارم به زندانم به جان تو
سماع گوش من نامت سماع هوش من جامت
عمارت کن مرا آخر که ويرانم به جان تو
درون صومعه و مسجد تويی مقصودم ای مرشد
به هر سو رو بگردانی بگردانم به جان تو
تو عيد جان قربانی و پيشت عاشقان قربان
بکش در مطبخ خويشم که قربانم به جان تو
ز عشق شمس تبريزی ز بيداری و شبخيزی
مثال ذره گردان پريشانم به جان تو
No comments:
Post a Comment