چه زيبائي پر سوزي
كه غمگينانه مي بارد
به روي كودك تنها
و بي رحمانه بر دلها
دمادم غصه مي كارد!
نبار اي برف
نبار اي برف روي خانه ي ويران
نبار اي برف روي شانه هاي خسته و عريان
نبار اي برف
كه مي سوزد تن زخمي در اين شبها به سوز تب
نه ماهي روشني بخش دهستان است
نه مي سوزد شبي كوكب!
چه آسان مي نشيني روي موي كودك نالان!
و چه آسان
ازين بي خانماني پير مي گردد
و زير حجم رگبارت
ز دست زندگاني سير مي گردد!
نبار اي برف
نبار اي برف
ببين آن کودک معصوم
چگونه زير شلاقت
ز پا افتاده
مي لرزد!
نبار اي برف
كه زيبائي تو هرگز
به اشك او نمي ارزد!
نبار اي برف...
نبار اي برف...
" الف پاشائي
كه غمگينانه مي بارد
به روي كودك تنها
و بي رحمانه بر دلها
دمادم غصه مي كارد!
نبار اي برف
نبار اي برف روي خانه ي ويران
نبار اي برف روي شانه هاي خسته و عريان
نبار اي برف
كه مي سوزد تن زخمي در اين شبها به سوز تب
نه ماهي روشني بخش دهستان است
نه مي سوزد شبي كوكب!
چه آسان مي نشيني روي موي كودك نالان!
و چه آسان
ازين بي خانماني پير مي گردد
و زير حجم رگبارت
ز دست زندگاني سير مي گردد!
نبار اي برف
نبار اي برف
ببين آن کودک معصوم
چگونه زير شلاقت
ز پا افتاده
مي لرزد!
نبار اي برف
كه زيبائي تو هرگز
به اشك او نمي ارزد!
نبار اي برف...
نبار اي برف...
" الف پاشائي
No comments:
Post a Comment