Tuesday, January 3, 2012

سوخته لالــه زار من رفتـــه گــل از کنــــار مـن

سوخته لالــه زار من رفتـــه گــل از کنــــار مـن

بیتو نه رنگم و نــه بو ای قــــــدمت بهـــــار مــن

دوش نسیم مـــــژده ای گــــــل بـسر امیــــــد زد
...
کـــز ره دور می رسد سرو چمــــن ســوار مـن

گـــــر بتبسمی رسد صبح بهــــــــار وعــــده ات

آئینه مـــوج گــل زند تا ابــــــد از غبـــــار مـــن

گـــــر همـه زخم خورده ام گل زکف تو برده ام

باغ حناست هر کجا خـــون چکــد از شکار مـن

فـــرصت دیگرم کجاست تا کنـــــم آرزو وصــل

راه عـــــدم سپیــد کــــرد ششجهــت انتظار مــن

عکس تحریر آب رنــگ منفعــل است از آئینـــه

گــــرد نفس نمــی کنـــد هستــی ء من زعار من

آه سپنـــد حسرتـــم گــــــرمــی مجمـــری ندیـــد

سوختنم همـــان بجـــاست نــاله نکـــرد کار مــن

کاش بـــوامی از عـــرق حق وفــــــا ادا شــــود

نم نگذشت در جبین گـــــــریه ء شرمســـــار من

خاک طپیدنـــم که برد گرد مــــــرا بکـــوی تـــو

بنده ء حیـــرتم که کــرد آئینــــــه ات دچـــار من

ظاهر و باطن دگــــر نیست بساز ایــــن نشـــــاط

تامن وتــو اثـــر نواست نغـمـــه ء توست تار مـن

گـــر به سپهرم التجاست ورمــه و مهرم آشناست

بیـــدل بیکس تــــوام غیـــر تـــو کیـست یــار مـن

No comments:

Post a Comment