همه جا دکان رنگ است، همه رنگ میفروشد

همه جا دکان رنگ است، همه رنگ میفروشد
دل من به شیشه سوزد،همه سنگ میفروشد

به کرشمه نگاهش دل ساده لوح ما را
چه به نازمی رباید، چه قشنگ میفروشد
...
شرری بگیرو آتش به جهان بزن، تو ای آه
ز شراره ای که هر شب دل تنگ میفروشد

به دکان بخت مردم که نشسته است یارب؟
گل خنده می ستاند، غم جنگ میفروشد

دل کس به کس نسوزد به محیط ما به حدی
که غزال جوجه اش را به پلنگ میفروشد

بنگر که کس ندیده گهری به قلزم ما
که صدف هرآنچه دارد به نهنگ میفروشد

ز تنور طبع "فانی" تو مجو سرود آرام

مطلب گل از دکانی که تفنگ می فروشد
رزاق فانی