نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد
آن جوانبخت که می زد رقم خیر و قبول
بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد
چندان بمان که خرقه ازرق کند قبول
بخت جوانت از فلک پیر زنده پوش
هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که باد روی تو کردم جوان شدم
من پیر سال و ماه نیم یار بیوفاست
بر من چو عمر می گذرد پیر از آن شدم
قدح پر کن که من در دولت عشق
جوانبخت جهانم گرچه پیرم
چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون شو
رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی
No comments:
Post a Comment