آن شب که دلـــــی بود به میخانه نشستیم

آن شب که دلـــــی بود به میخانه نشستیم
آن تـــــوبه صدساله به پیمــــــانه شکستیم
از آتـــــش دوزخ نهراسیــــــم که آن شـــــب
ما تـــــوبه شکستیم ولـــــی دل نشکستیم