اي کاش آدمي وطنش را
مثل بنفشه ها
در جعبه هاي خاک
يک روز مي توانست
همراه خويشتن
ببرد هرکجا که خواست
"شفيعي کدکني"
مثل بنفشه ها
در جعبه هاي خاک
يک روز مي توانست
همراه خويشتن
ببرد هرکجا که خواست
"شفيعي کدکني"
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
آن چيست كه آن را نخورد هرگز زن گر مـرد خورد قوي شود او را تن نرم است و لطيف است ولي در خوردن ... -
این چه شوریست که در دور قمر میبینم همه آفاق پر از فتنه و شر میبینم هرکسی روز بهی می طلبد از ایام علت آن است که هر روز بدتر میبینم اب... -
سر و پا نغمه سوز و گداز است سر و پا آتش عشق و نیاز است سر و پا ناله هستم و خاموش است به ظاهر خاموش و باطن به جوش است چون آتشی سر تا به پ...
No comments:
Post a Comment