در طــواف شمع میگفت این سخـــــن پـــروانــه
ای
سوختم زین آشنایـــــــان ای خــــــــوشا بیگـانـه ای
بلبل از شوق گــــل و پـــروانـــه از ســوادی شمــع
هـــر کسی سوزد بنـــوعی در غـــم جــانــــانــه ای
گـــر اسیر خط و خـــــالـــی شد د لــــــم عیبم مکـن
مـــر غ جائــی میـــرود کانجاست آب و دانــــــه ای
تا نفـــرمائی کــه بی پـــروانـــــه ای در راه عشــق
شمع وش پیش تــــو سوزم گــــردهــی پروانــه ای
پادشه را غــرفــه آبادان و دل خــرم چــه بــــــــاک
گــــر گــدائــی جـــان دهــد در گوشه ویــــــرانه ای
کـــی غـــم بنیاد ویــــران دارد آنکس خـــــانه نیست
رو خبــــر گیر این معانـــی را ز صاحب خـــانـه ای
عاقلانش باز زنجیری دگـــــر بر پــــــــا نهنـــــــــد
روزی ار زنجیر از هــــم بگسلــــد دیــــوانــــــه ای
این جنـــون تنها نــه مجنــون را مسلم شد بهـــــار
باش کـــز ما هم فتـــــد انـــدر جهـــان افسانــه ای
"ملک الشعرای بهار"
سوختم زین آشنایـــــــان ای خــــــــوشا بیگـانـه ای
بلبل از شوق گــــل و پـــروانـــه از ســوادی شمــع
هـــر کسی سوزد بنـــوعی در غـــم جــانــــانــه ای
گـــر اسیر خط و خـــــالـــی شد د لــــــم عیبم مکـن
مـــر غ جائــی میـــرود کانجاست آب و دانــــــه ای
تا نفـــرمائی کــه بی پـــروانـــــه ای در راه عشــق
شمع وش پیش تــــو سوزم گــــردهــی پروانــه ای
پادشه را غــرفــه آبادان و دل خــرم چــه بــــــــاک
گــــر گــدائــی جـــان دهــد در گوشه ویــــــرانه ای
کـــی غـــم بنیاد ویــــران دارد آنکس خـــــانه نیست
رو خبــــر گیر این معانـــی را ز صاحب خـــانـه ای
عاقلانش باز زنجیری دگـــــر بر پــــــــا نهنـــــــــد
روزی ار زنجیر از هــــم بگسلــــد دیــــوانــــــه ای
این جنـــون تنها نــه مجنــون را مسلم شد بهـــــار
باش کـــز ما هم فتـــــد انـــدر جهـــان افسانــه ای
"ملک الشعرای بهار"
No comments:
Post a Comment