Thursday, April 10, 2014

مهدی سهیلی

پرنده آمد و گشتی زد و به شاخه نشست
سکوت باغ پر از نغمه شد ز خواندن او

پرنده پر زد و رفت
تو را به یاد من آورد
ونغمه های تو را

به خانه آمدن و لحظه های در زدنت
به هر دری که رسیدی در دگر زدنت

چو دختران نسیم
به گام نرم رسیدن میان خانه‌ی ما
به هر اطاق و به هر کنج خانه سر زدنت

میان گلدانها
گلی ز شاخه ربودن به زلف برزدنت ...

مهدی سهیلی

No comments:

Post a Comment