در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و راد بود
کزان کشور آزاد و آباد بود
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
از آن روز دشمن به ما چیره گشت
که ما را روان و خردتیره گشت
از آن روز این خانه ویرانه شد
که نام آورش مرد بیگانه شد
بسوزد گرت در آتش جان و تن
به از بندگی کردن و زیستن
اگر مایه زندگی بندگیست
دوصد بار مردن به از زندگیست
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و راد بود
کزان کشور آزاد و آباد بود
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
از آن روز دشمن به ما چیره گشت
که ما را روان و خردتیره گشت
از آن روز این خانه ویرانه شد
که نام آورش مرد بیگانه شد
بسوزد گرت در آتش جان و تن
به از بندگی کردن و زیستن
اگر مایه زندگی بندگیست
دوصد بار مردن به از زندگیست
No comments:
Post a Comment